Gelincik
Küçükken dedemlerin köyünde gelincikler olurdu. Kıpkırmızıydılar çayırlarda... Ama ne zaman elime alsam yaprakları kendiliğinden dağılırdı. Zaten toplasan 2-3 yaprağı olan güzelim çiçekten geriye kalan elimdeki ince sapı olurdu.
Bazı insanlar da aynı gelincikler gibi... Dokunmazsan, uzaktan seversen dünyanın en güzel varlıkları belki de onlar... Ama yanlarına gidip hoşlarına gitmeyen birşey yapıldığında incinirler ve bir sızı bırakırlar içinizde tıpkı gelinciğin elinizde kaan ince dalı gibi... "Çiçek dalında güzel" diye bir söz var, gerçek hayatta da bazen öyle... Doya doya bakmalı, için için sevmeli ama sevdiğimizi belli etmemeli gerektiğinde...
26.12.2005
About this entry
You’re currently reading “
- Published:
- 12:23
- by Bahadır
1 Yorumlar (Yorum Gönder)