Ethem Dede'ye



Biliyordum, Ethem Dede diye biri yoktu. Ama son zamanlarda Fiko bile inanmıştı onun olduğuna, herkesin yardımına yetiştiğine... Ne zaman içinde birinin sıkıntısı olsa, bunu kimseyle paylaşmaya cesaretini bulamıyorsa Ethem Dede'nin yanında alırdı soluğu...

Kimbilir, belki de bir aynaydı Ethem Dede insanlara kendi iç dünyalarını yansıtan. Belki de hiç bilmedikleri,keşfedemedikleri kendileriydi... Dolayısıyla insanlar farkında olmadan kendilerinden yardım diliyorlardı...

Benim de şimdi birkaç isteğim olacak senden Ethem Dede. Bugünler zor günler. Okulda 2 dersim bütünlemeye kaldı. Yarın İstanbul'a gidiyorum, pazartesi günü de matematik sınavım var. Yeterince çalıştığımı düşünüyorum ama yine de son anda bir aksilik olmasın lütfen.
Salı günü ACNielsen'e staj görüşmesi için gideceğim. Daha önce de başka yerlerde mülakata girmiştim ama bu seferkinde biraz daha stresliyim. Umarım şartları benim zamanıma uygun olur ve staja kabul edilirim. Tabi dersleri de etkilememesi lazım bu durumun.
Çarşamba günü de ekonometri sınavı bittikten sonra Bandırma'ya geri döneceğim eğer staja kabul edilmezsem. Edilirsem kalırım herhalde İstanbul'da.

Şimdilik kısa vadede sorunlarım bunlar. Hala boğazda birlikte gezintiye çıkabileceğim bir kız arkadaşım, ondan da önemlisi kalbimi açabileceğim bir insan yok. İlkbahar geliyor, herşeyin daha güzel olacağını hissedebiliyorum. Umarım yanılmam...

Daha sonra tekrar uğrayacağım, şimdilik hoşçakal...

18.02.2006