Cevap

Her şey yitip gittiğinde, oyun bittiğinde, pişmanlıklar ayyuka çıktığında aslında kendi aptallığımın belgesini tekrar tekrar okudum. Gözyaşları silemedi bastıra bastıra yazdığın kelimeleri. Her seferinde utandım, her seferinde sakladım, gizledim. Bilirim, ışığın başkasını aydınlatır artık. Masallarında kötü bir figüran da olsam, karanlıkta yetişen mantarlar gibi zehir de kussam bil ki ışığının tek bir hüzmesi yeter eğik boynuma. Varlığına sevindiğim kız, unuttun mu tam karaya ayak basacakken basıtran yağmuru? Şemsiyenin altında bedenlerimiz birbirine ilk kez dokunurken hissettiğim korkudur kaçışımın sebebi. Affet beni... Ördüğün atkı soğuktan titreyen küçük bir mendilci kızı ısıtıyor şimdi.