Düşlerimiz

 

Nasıl ki düşlerimiz anlamını yitiriyorsa bazen, günebakanlar da solabiliyormuş zamanı geldiğinde... Toprağa karışan gövdesi, yaprakları başka günebakanlara hayat verecek. Ve yine büyüyecek, yine güneşe dönecekler yüzlerini tıpkı daha önce yaptıkları gibi... Ama eski bir parçayı hep taşıyacaklar içinde. Güneş aynı güneş, toprak aynı toprak... Günebakan ölmüş kimin umurunda... O kadar çok şey var ki anlatılacak... Ah bir de şu düğüm olmasa boğazda... 

05.12.2006

About this entry

You’re currently reading “Düşlerimiz,” an entry on hiç için metinler...

Published:
03:23
by Bahadır